Віктар Марціновіч

Разгадка «загадкавай смерці» Купалы

Давайце нарэшце прызнаемся: у выпадку з Міхоэлсам, Пэнам, Купалам не было ніякіх «загадкавых смерцяў». Былі відавочныя забойствы, характар і матывы якіх зразумелыя. Мы пакуль не ведаем толькі аднаго: дакладных прозвішчаў выканаўцаў.

Віктар Марціновіч: Ну як так, Пятро Аляксеевіч?

Віктар Марціновіч на budzma.by дае 7 парадаў ад Беларусі, як не ўпусціць краіну на выбарах.

«Новае паганства», ці Чаму варта тэрмінова чытаць Геймана

Як ні дзіўна, такі раман можна было б напісаць і пра Беларусь, дзе ля кожнага выгіну ракі — рэшткі закінутага капішча.

Віктар Марціновіч: Bravo, Украіна!

Бяспека камеры назірання

Пасля таго як два вучні, узброеныя стрэльбамі, пісталетамі і самаробнымі выбуховымі прыстасаваннямі, забілі 13 і паранілі 23 чалавекі ў сярэдняй школе ў Калумбайне ў 1999 годзе, у ЗША пачалася шырокая грамадская дыскусія. Медыя абмяркоўвалі магчымыя напрамкі рэакцыі і высновы, якія мусяць быць зробленыя з трагедыі.

Колькі словаў пра «Прэм’еру» Горвата

Ніколі не чытайце тое, што пішуць пра творы ў Беларусі. Тут дзейнічае правіла «наадварот». Калі тэкст добры — яго будуць бэсціць. Калі тэкст геніяльны — клёкат уздымецца такі, што пазакладае вушы.

Адчапіцеся ад Каліноўскага

Што такое Беларусь, як не міф пра паўстанне, падчас якога шляхта спрабавала дамагчыся незалежнасці для народа? Чаго тады вартая наша гісторыя? Ці будзем зыходзіць з таго, што ніякай Беларусі з яе гісторыяй не існуе і ніколі не існавала — як гэта думае групоўка, што пачала бэсціць Каліноўскага?

Кніга, у якой схавалася Беларусь

Беларусь, тая Беларусь, якая нам не бачная за сацыяльнай рэкламай з міліцыянерамі і спартоўцамі, за культурнай Антарктыдай начной Зыбіцкай, за савецкімі святамі і віншаваннямі ад дэпутатаў гарсавета ў метро, схаваная ў такіх вось кніжках. Вандраваць па ёй можна толькі ўглыб.

Віктар Марціновіч: Гібрыдная Феміда

Сумна ж глядзець, як краіна ходзіць па коле, выкладзеным граблямі. І зноў, і зноў знаходзяцца энтузіясты, гатовыя «не пабачыць у гэтым палітыку», абвінаваціць выканаўцаў, «не звязаць з выбарамі» і г. д.

Віктар Марціновіч: Мундыяль скончаны. Мы — наступныя?

Як вы заўважылі, я не вялікі аматар выказвацца за палітыку. Бо ў беларускім выпадку гэта заўсёды крышачку гаданне на драніках: усе зыходнікі схаваныя, пра галоўнае не кажуць на нарадах, «аналітыкам» даводзіцца сілкаваць думку той формай, якую прымае бульбяная сумесь на патэльні штодзённасці.

Навошта нам паўмільёна камер?

Што вымушае мяне зноў і зноў натапырвацца, калі я чытаю навіны з Беларусі, дык гэта бюджэтаванне.

Кешкаюся – значыць існую. Нарысы адносін беларусаў з работай

Краіна Лісапедзія

Чаго чакаць беларусам ад Трэцяй сусветнай вайны

Вы кажаце, Трэцяй сусветнай не будзе? Я запярэчу: яна ўжо ідзе. Бо сітуацыя, калі два адвечныя апаненты рубяцца адзін з адным у Сірыі, — гэта ўжо Трэцяя сусветная.

Віктар Марціновіч: Палац пад кавярняй — гэта нецікава

Я п’ю гарбату з чабаром са шклянога кубачка ў кавярні пры гатэлі. Тыповы, нічым не прыкметны для Стамбула інтэр’ер: стракатыя кілімы, трубкі ад кальянаў, вывешаныя ўздоўж сценак (на муштуках напісаны смакі тытуню, з якімі іх трэба карыстаць), нізенькія столікі, шырачэзныя вокны, праз якія фігачыць лютае вясновае сонца.