Сяргей Нікалюк

Споведзь псеўдааналітыка

Тое, што ў Беларусі не дазволена аўтарытэтнаму навукоўцу-дзяржаўніку, дазволена псеўдааналітыку.

Дыктатура і выбары

Нават псеўдавыбары даюць апазіцыі дадатковы шанец для рашэння тактычных задач.

У пошуках апазіцыйнай стратэгіі

Выбарчыя кампаніі даюць дадатковыя магчымасці для данясення партыямі сваіх версіяў праўды. Іх можна даносіць як байкатуючы выбары, так і прымаючы ў іх самы актыўны ўдзел. Якую тэхналогію з дзвюх узаемавыключальных варта прызнаць найбольш эфектыўнай, пытанне другаснае.

Чаму не атрымліваецца стварыць «партыю ўлады»

Прапрэзідэнцкая партыя — гэта інструмент мабілізацыі насельніцтва для рэалізацыі задач яе кіраўніцтва.

Толькі дадатковы выходны

Паводле прызнання адзінага палітыка, савецкія прынцыпы ляглі ў аснову патэнцыялу беларускай дзяржавы.

Адной дарогай, але ў розныя бакі

Паміж Беларуссю і Кітаем шмат агульнага. Адрозненні выяўляюцца толькі ў адным — у канчатковым выніку. За два дзесяцігоддзі сярэдні заробак у Кітаі павялічылася з 50 да 750 долараў. І палітычная несвабода гэтаму не перашкодзіла. Беларусь жа чарговым разам спрабуе штурмаваць 500-доларавы мяжу...

Жыць цяжка, але можна трываць

Інфляцыя ў Беларусі апусцілася да гістарычнага мінімуму, курс рубля да долара стабільны. Прыгажосць! 2017 год блізкі да завяршэння. Канчатковыя вынікі падводзіць яшчэ рана, але можна паспрабаваць папрактыкавацца на выніках прамежкавых...

Ідэалогія ў лампасах

Усе значныя рашэнні ў нас прымаюцца паводле метаду «ісці ад жыцця». Гэта наш фірмовы стыль. З ім мы звязваем свае надзеі на тое, што Беларусь будзе вечна жыць і квітнець. Гэта надзея замацаваная ў дзяржаўным гімне.

Нарада з галоўнай апорай

Узмацненне кантролю — наш адказ на выклікі сучаснасці.

Чый памылковы погляд круцейшы?

«Сацыялізм — гэта ўлік і кантроль», — вучыў Ленін. Савецкі варыянт сацыялізму па факце апынуўся вотчынай эпохі індустрыялізацыі. У 1991 годзе ён завяршыў свой жыццёвы цыкл, каб зноў адрадзіцца ў асобна ўзятай былой савецкай рэспубліцы.

Усё ў імя чалавека, усё дзеля чалавека!

Адно з адрозненняў сучаснага аўтарытарызму ад свайго савецкага папярэдніка палягае ў няздольнасці кіруючага класа сфармаваць вобраз будучыні. Таму мы не ведаем, да чаго імкнуцца. І таму не можам скласці план рэформаў. Што рэфармаваць — зразумела. Але якая канчатковая мэта пажаданых пераўтварэнняў?

У рэжыме штоквартальных нарадаў

Змагацца з бюракратызмам бюракратыя здольная толькі бюракратычнымі метадамі. Астап Бэндэр прапаноўваў ударыць па бездаражы і разгільдзяйстве аўтапрабегам. Не валодаючы ўладнымі паўнамоцтвамі, Вялікі камбінатар быў вымушаны шукаць нестандартныя рашэнні. АП, канечне, прасцей.

Беларускі парадокс: сіла дзяржавы — прычына яе слабасці

Ужо 23 гады мы жывём ва ўмовах пераходнага перыяду. Незразумела толькі, адкуль і куды пераходзім. Ніводзін даклад адзінага палітыка (АП) на Усебеларускіх народных сходах не абышоўся без разваг пра моцную ўладу і моцную дзяржаву.

Правіла Караткевіча, або Сучасная палітычная міфатворчасць

«Разуменне — гэта таксама дзеянне, прычым больш істотнае, чым удзел у тых ці іншых прамых грамадзянскіх акцыях».

«Вольная Беларусь» без беларусаў

Поспех рэформаў у першую чаргу залежыць ад здольнасці рэфарматараў ствараць кааліцыі ў сваю падтрымку. Прапануем 3001-е абмеркаванне праграмы «Вольная Беларусь», падрыхтаванай калектывам аўтараў на чале з Зянонам Пазьняком.

Чарговыя красавіцкія тэзісы

Чаму вымерлі дыназаўры?

Смерць публічнай палітыкі ў Беларусі дэ-юрэ азначае яе ўваскрашэнне дэ-факта «пад дываном». Пазбаўленне насельніцтва права на адкрытае адстойванне сваіх інтарэсаў надзяляе каляўладныя групоўкі магчымасцю змагацца за свае вузкакарпаратыўныя інтарэсы, ігнаруючы пры гэтым інтарэсы насельніцтва (электарату).

Беларускі сцэнар

Што агульнага паміж апошнімі прэзідэнцкімі выбарамі ў ЗША і першымі прэзідэнцкімі выбарамі ў Беларусі?