Сяргей Нікалюк

Колькі каштуе зямелька ў Драздах?

Інфармацыйны тэрор і беларуская ідэалогія

Усялякая манаполія на фарміраванне грамадскай думкі спараджае інфармацыйны тэрарызм.

Пакутлівая праца беларускіх ідэолагаў

Дзяржаўным ідэолагам і сёння ёсць чаму вучыцца ў сваіх камуністычных папярэднікаў. Напрыклад, уменню кампенсаваць слабасць ідэй моцнай медыйнай інфраструктурай. Актыўная работа ў гэтым напрамку вядзецца.

Кароткі курс сучаснай міфатворчасці

Чаму Лукашэнка не змог запусціць заводы

Тэмпы росту ВУП у Беларусі сёння вышэй, чым у многіх прамыслова развітых краінах, аднак яны развіваюцца, а мы — не. Не ў каня атрымаўся корм. Нагадаю, у гэтым годзе, згодна з планамі ўрада, эканоміка павінна вырасці на 3,5%. Наколькі ж пры гэтым павялічыцца дзяржаўны доўг?

Кароткі курс гісторыі пераходнага перыяду

У сакавіку 2002 года, выступаючы з праграмным дакладам, прысвечаным «беларускай мадэлі», АП правёў смелую паралель паміж вопытам Беларусі і Кітая. Чаму ж тады пры максімальным падабенстве вопыту вынік атрымліваецца процілеглым, нават калі два вопыты аб’ядноўваюцца ў працы над агульным праектам?

Споведзь псеўдааналітыка

Тое, што ў Беларусі не дазволена аўтарытэтнаму навукоўцу-дзяржаўніку, дазволена псеўдааналітыку.

Дыктатура і выбары

Нават псеўдавыбары даюць апазіцыі дадатковы шанец для рашэння тактычных задач.

У пошуках апазіцыйнай стратэгіі

Выбарчыя кампаніі даюць дадатковыя магчымасці для данясення партыямі сваіх версіяў праўды. Іх можна даносіць як байкатуючы выбары, так і прымаючы ў іх самы актыўны ўдзел. Якую тэхналогію з дзвюх узаемавыключальных варта прызнаць найбольш эфектыўнай, пытанне другаснае.

Чаму не атрымліваецца стварыць «партыю ўлады»

Прапрэзідэнцкая партыя — гэта інструмент мабілізацыі насельніцтва для рэалізацыі задач яе кіраўніцтва.

Толькі дадатковы выходны

Паводле прызнання адзінага палітыка, савецкія прынцыпы ляглі ў аснову патэнцыялу беларускай дзяржавы.

Адной дарогай, але ў розныя бакі

Паміж Беларуссю і Кітаем шмат агульнага. Адрозненні выяўляюцца толькі ў адным — у канчатковым выніку. За два дзесяцігоддзі сярэдні заробак у Кітаі павялічылася з 50 да 750 долараў. І палітычная несвабода гэтаму не перашкодзіла. Беларусь жа чарговым разам спрабуе штурмаваць 500-доларавы мяжу...

Жыць цяжка, але можна трываць

Інфляцыя ў Беларусі апусцілася да гістарычнага мінімуму, курс рубля да долара стабільны. Прыгажосць! 2017 год блізкі да завяршэння. Канчатковыя вынікі падводзіць яшчэ рана, але можна паспрабаваць папрактыкавацца на выніках прамежкавых...

Ідэалогія ў лампасах

Усе значныя рашэнні ў нас прымаюцца паводле метаду «ісці ад жыцця». Гэта наш фірмовы стыль. З ім мы звязваем свае надзеі на тое, што Беларусь будзе вечна жыць і квітнець. Гэта надзея замацаваная ў дзяржаўным гімне.

Нарада з галоўнай апорай

Узмацненне кантролю — наш адказ на выклікі сучаснасці.

Чый памылковы погляд круцейшы?

«Сацыялізм — гэта ўлік і кантроль», — вучыў Ленін. Савецкі варыянт сацыялізму па факце апынуўся вотчынай эпохі індустрыялізацыі. У 1991 годзе ён завяршыў свой жыццёвы цыкл, каб зноў адрадзіцца ў асобна ўзятай былой савецкай рэспубліцы.

Усё ў імя чалавека, усё дзеля чалавека!

Адно з адрозненняў сучаснага аўтарытарызму ад свайго савецкага папярэдніка палягае ў няздольнасці кіруючага класа сфармаваць вобраз будучыні. Таму мы не ведаем, да чаго імкнуцца. І таму не можам скласці план рэформаў. Што рэфармаваць — зразумела. Але якая канчатковая мэта пажаданых пераўтварэнняў?

У рэжыме штоквартальных нарадаў

Змагацца з бюракратызмам бюракратыя здольная толькі бюракратычнымі метадамі. Астап Бэндэр прапаноўваў ударыць па бездаражы і разгільдзяйстве аўтапрабегам. Не валодаючы ўладнымі паўнамоцтвамі, Вялікі камбінатар быў вымушаны шукаць нестандартныя рашэнні. АП, канечне, прасцей.

Беларускі парадокс: сіла дзяржавы — прычына яе слабасці

Ужо 23 гады мы жывём ва ўмовах пераходнага перыяду. Незразумела толькі, адкуль і куды пераходзім. Ніводзін даклад адзінага палітыка (АП) на Усебеларускіх народных сходах не абышоўся без разваг пра моцную ўладу і моцную дзяржаву.