Сяргей Салаўёў

Лішнія міністэрствы?

«З Расіяй — усё», — прыкладна так павінна думаць наша кіраўніцтва пасля звестак ад Еўразійскага фонду стабілізацыі і развіцця. На датацыі і крэдыты «вялікай сястры» разлічваць ужо не даводзіцца. А значыць, трэба шукаць іншыя рэсурсы.

Ці пераможа пустая лядоўня тэлевізар?

Беларусь: крызіс як спосаб існавання

Эканоміка Беларусі ўпадае ў чарговую стагнацыю. Што не дзіўна, бо пасля апошняга крызісу 2014 года ў нас толькі адно дасягненне — дэнамінацыя. У астатнім усё засталося як было, а «было» не вельмі добра.

Ці там шукаюць «дармаедаў»?

Ідэя «дармаедскага дэкрэту» з’явілася ў 2014 годзе — пяцігодку таму! Колькі за гэты час было выдаткавана высілкаў, фінансаў і чалавека-гадзін працы на тое, каб увасобіць яго ў жыццё? Толькі на адмове ад «дэкрэту» мы б ашчадзілі столькі, што маглі б набываць газ па сусветных коштах, і не парыцца з «інтэграцыямі».

Беларусь — краіна для выжывання?

Увесну 1994 года тады яшчэ дэпутат Лукашэнка агаломшыў сваіх калегаў лічбамі: каля мільёна беларусаў у той час жылі за рысай беднасці, «накіроўваючы ўсе свае бедныя даходы на харчаванне». Цікава, што ён кажа цяпер, праз 25 гадоў свайго кіравання, калі бачыць «Статыстычны штогоднік Рэспублікі Беларусь»?

Як Беларусь прымусіла здрыгануцца свет

Можа стацца так, што мы арганізуем сабе ядзерны Апакаліпсіс уласнымі рукамі і рашэннямі. Бо нашае кіраўніцтва ўжо напружвае сусветную супольнасць неасцярожнымі выказваннямі.

Захад нам дапаможа?

Нашы «сябры» з Расіі патрабуюць паглыбіць інтэграцыю, а Сінявокая ў чарговы раз паказвае ім хвост. Зараз прарасійскія шавіністычныя сайты захлынуцца слінай. Падстава для гэтага — чарговы дыпламатычны прарыў. ЗША і Беларусь прынялі рашэнне пра аднаўленне дыппрадстаўніцтва на ўзроўні паслоў.

Хто прыслухаецца да народа?

Ёсць вялікая небяспека ў тым, што перапіс насельніцтва «падкарэктуюць» такім жа чынам, як і вынікі выбараў.

Лепей бы прамаўчаў

Пра словы і маўчанне існуе безліч прымавак і крылатых выразаў. Але амаль усе яны сыходзяцца ў адным — маўчанне больш карыснае.

Наперад, у казку!

Традыцыйна, калі людзі выходзяць з адпачынку і азіраюцца навокал, яны заўважаюць шмат цікавага. Асабліва, калі пачынаюць займацца паўсядзённымі справамі, збіраць дзяцей у школу. І ў іх, канешне, узнікаюць пытанні: «Як мы будзем жыць далей?» І што для лепшага жыцця робяць тыя, каму належыць гэта рабіць?

Пра што не давялі кіраўніку краіны

У аўтарытарных сістэмах на кіроўную пасаду прыходзіць, як правіла, «чалавек ад народа». Але чым даўжэй ён знаходзіцца на пасадзе, тым больш ён «бранзавее» — звужаецца далягляд, ён ужо не кантактуе з народам, неадэкватна ацэньвае сітуацыю, рэагуе толькі на тое, што яму «пакладуць на стол». І ў выніку саступае сваё месца новаму «чалавеку ад народа».

Краіна невывучаных урокаў

Нядаўна ехаў я на працу — і мой позірк зачапіўся за рэкламу: «Набывайце зараз, плаціце праз два месяцы!» Рэклама не арыгінальная — ці мала зараз крамаў прадаюць тавар з растэрміноўкай. Здзівіў асартымент — у растэрміноўку прапанавалася набыць… асадкі і школьныя сшыткі! Гэта ж да чаго трэба давесці краіну, каб на капеечныя школьныя прыналежнасці трэба браць растэрміноўку!

Багатае жабрацтва

«Мы не думалі, што Беларусь — такая багатая краіна!» — казалі некаторыя іншаземцы падчас наведвання Еўрапейскіх гульняў. Асабліва тыя, хто здолеў злавіць таксоўку з лагатыпам гульняў і даведаўся, што для іншаземцаў яна — бясплатная. Але нашае багацце заўважнае і так.

Антынародны парламент

Цягнік, стой! Раз-два!

Відаць, нашы чыноўнікі разлічваюць, што ў час летніх адпачынкаў прасцей працягнуць праз парламент непапулярныя законы. Такія, як, напрыклад, так званы «закон Раўкова» — новыя правілы прызыву ў войска. Маўляў, ваенкаматы істотна недабіраюць прызыўнікоў з-за нядобрасумленных «ухілістаў», якім немагчыма ўручыць позву. І Мінабароны пайшло па звыклым шляху «закручвання гаек».

Праца і мова

Нават летам, у той час, калі зусім не хочацца думаць пра сур’ёзныя рэчы, а хочацца марозіва, усё ж не пакідае адчуванне, што народ і ўлада, якая «для народа», жывуць у розных краінах.

Ідэі 1990-х — у жыццё!

Лета ў Беларусі ўжо настала. Спякота пачалася, у Брэсцкай і Гомельскай абласцях выспяваюць першыя клубніцы. Людзі задумваюцца пра адпачынкі. А ўрад рыхтуе беларусам новыя сюрпрызы.

«Дзядзька Сцёпа — міліцыянер»

Cамай рэзананснай падзеяй мінулага тыдня стала самагубства (ці забойства) супрацоўніка магілёўскага ДАІ Яўгена Патаповіча. На наступны дзень пасля здарэння на сайце МУС з’явіўся каментар: «Супрацоўнікі органаў унутраных спраў зробяць усё, каб тыя, хто здзейсніў гэтае злачынства, паўсталі перад судом. Пакаранне павінна быць адэкватнае зробленаму».

Стыхійная ўлада

Калісьці мяне здзівіла адна фраза ў банкаўскай дамове. Там было напісана, што банк не нясе адказнасці ў выпадку «форс-мажорных абставінаў», і ў якасці такіх пералічваліся, сярод іншых, «пастановы ўраду і ўладаў Беларусі». Але зараз я гэтаму не здзіўляюся.

Нешта пайшло не так

Беларуска-расійская гандлёвая вайна паціху набірае абароты. Пакуль не чуваць пра спыненне беларускіх нафтаправодаў на планавы рамонт, як патрабаваў Аляксандр Лукашэнка. Але бакі ўжо прамацваюць глебу і выбудоўваюць планы, як яны будуць дзейнічаць у той ці іншай сітуацыі.