Уладзіслаў Гарбацкі

Святло беларускай ліхтарні з Лондану

15 траўня 2021 года легендарная і фантазматычная бібліятэка-музей імя Скарыны ў Лондане, створаная беларусамі, што апынуліся ў Англіі,  адзначае пяцідзесяцігоддзе.

Швейцарская пісьменніца з Віцебску

Падарунак рэжымніку: Тое, з чым не справіцца дыктатура

Яшчэ адзін голас, гэтым разам бразільскай літаратуры, дапамагае разабрацца ў злочынах дыктатуры і давесці свету, што нават калі вынішчаныя архівы і забітыя сведкі, усё адно застаюцца сведкі ці «сведкі сведак», а яшчэ застаюцца тыя, хто чакае, хто яшчэ тут і памятае пра зніклых і загубленых.

У Беларусі паўстала новая калабарацыя. Але яна не мае будучыні

Гіганцкая праблема ўсёй нашай грамадзянскай супольнасці палягае не толькі і перад усім не ў суіснаванні з гвалтоўнай аўтарытарнай дзяржавай, а яшчэ ў тым, што мы да нядаўняга часу не мелі памяці, грамадзянская супольнасць не помніла сваіх ворагаў, катаў, лёгка даравала, забывала. Наша грамадзянская супольнасць да 2020 года была папросту добрая.

«Апошні са страчанай паліталогіі». Якім быў Уладзімір Роўда?

Памёр Уладзімір Роўда, беларускі палітолаг, аўтар шматлікіх артыкулаў, трохтомнага падручніка «Параўнаўчая паліталогія» і надзвычай цікавага і грунтоўнага падручніка «Палітычная сістэма Рэспубліка Беларусь», выдадзенага ў ЕГУ ў Вільні. 

Тры грошыкі Вітаўтаса Ландсбергіса

У нядаўнім артыкуле «Trigrašis dėl gudų» «(Тры грошыкі наконт беларусаў») вельмі дарэчы і да месца выказаўся літоўскі палітык, першы кіраўнік парламента незалежнай Літвы Вітаўтас Ландсбергіс наконт сапраўднай назвы Беларусі і беларусаў на літоўскай мове — Gudija.

Ковідная лексіка. Як мова рэагуе на ковід і апісвае свет

Цікава назіраць за ўзбагачэннем мовы ў выніку любых узрушэнняў, носьбіты якой часта творча рэагуюць па падзеі, ствараючы цікавыя словы і словазлучэнні.

Падарунак рэжымніку: «Фарбы паралельнага свету» Міколы Дзядка

Не толькі замежны досвед цікавы і карысны нам у разуменні гвалту і механізмаў жыцця людзей, якія пайшлі на калабарацыю з беззаконнасцю і дыктатурай дзеля простай матэрыяльнай выгады, а яшчэ, канечне, праз маральную нікчэмнасць.

«У імя маці дачкі і святой душы». Словы, якія адбыліся з Вольгай Гапеевай

Летась праз кавід і абуджэнне беларускай нацыі шмат якія праекты засталіся па-за нашай увагай. Так, напрыклад, на пэўны час мы адклалі чытанку і іншыя цікавыя, смачныя і інтэлектуальныя завядзёнкі, бо розум занялі падзеі гістарычнай важнасці і справядлівасці.

Nec mergitur — Мы не патонем!

2020 год завяршаецца — і большая частка беларусаў напярэдадні Новага года мае адну запаветную мару, якую баіцца агучваць, каб раптам не сарвалася, каб напэўна спраўдзілася.

Падарунак рэжымніку: «Летапіс стукача»

«Я веру, што беларусы хутка выбяруцца з пасткі, расстаўленай дыктатарам»

Забытае паляванне каралевы Боны

«Іўдзейнасць». Памяці Юрыя Тэпера (1958-2020)

Кніга для рэжымніка: Шлях звычайнага мярзотніка

Маці геяў

Напісаць гэты тэкст мяне падштурхнула смерць 25 лістапада ад невылечнай хваробы блізкага чалавека – Надзеі Івановай, сяброўкі, змагаркі за дэмакратыю, якая да апошняга ўдзельнічала ў мінскіх маніфестацыях, а прыкутая да ложку цікавала і сачыла за навінамі.

Падарыце кнігу ці парэкамендуйце, што пачытаць рэжымніку

Літаратура — зброя, якая слабее ў 21 стагоддзі, слабее ў Беларусі і не мае ўздзеяння на ўладу перадусім, бо ўлада наша – не інтэлектуальная, кніжак не чытае, у літаратуры і ў мудрагельстве ейных шматлікіх пасланняў не абазнаная, хоць культурай нібы займаецца — міністэрства культуры ў нас пакуль не ліквідаванае.

Літоўская журналістка да літоўскага бізнесу: Лукашэнка альбо сумленне

Літоўская журналістка і гістарыца ў сферы навукі і тэхналогіяў Аўдра Гірыёце здаўна сачыла за няспынным і нейкім асалодным для ўлады гвалтам у Беларусі. Апошняй кропляй для яе стала забойства Рамана Бандарэнкі і гвалтоўная пастаноўка арышту і нібы прызнання Міколы Дзядка.

Ад жанчынаў чакалі іншага. Вяртанне забытай пісьменніцы