Блог Марыйкі Мартысевіч

	Зараз	Удзень	Увечары	Уночы
Мінск	-12℃	-14℃	-9℃	-5℃
Брэст	-7℃	-2℃	+1℃	+1℃
Віцебск	-17℃	-15℃	-13℃	-10℃
Гомель	-19℃	-12℃	-11℃	-9℃
Гродна	-13℃	-7℃	+1℃	+1℃
Магілёў	-18℃	-15℃	-12℃	-10℃

Бітва будзільнікаў

У кожным чалавеку, асабліва калі ён Сава паводле птушынага гараскопу, ужываюцца два розныя чалавекі: Чалавек Вечаровы і Чалавек Ранішні. Пры чым гэтыя двое люта адно аднога ненавідзяць.

20-11-2009

“Како дэ Шанэль”: правілы карыстання рэвалюцыяй

На французскую кінастужку “Како дэ Шанэль я пайшла з мамай. Таму таго вечара ў кінатэатры мы рабілі ўсё так, як належыць рабіць, калі прыстойная публіка выбіраецца ў кінатэатар. Прыехалі ўчас. Купілі ў касе найвыгоднейшыя месцы ў геаметрычнай сярэдзіне залі. Занялі менавіта іх, а не нейкія іншыя месцы. Зрабілі гэта да таго, як згасілі святло і пачаўся “кінажурнал – трэйлеры фільмаў, якія неўзабаве з’явяцца ў пракаце.

01-11-2009

Кніга, прачытаная ў дарозе

У кожнае падарожжа я бяру з сабой некалькі кніг. Лепей узяць кніг больш, чым трэба, чым раптам апынуцца невядома дзе, невядома ў які час сутак, паміраючы ад нуды. У той дзень – было 14 чэрвеня – я апынулася ў аўтобусе, які ехаў з Заходняй Нямеччыны праз Варшаву ў Друскенікі. Ехаць было доўга, і адзіная кніга, якая ў мяне засталася непрачытанай, катастрафічна набліжалася да канца.

30-06-2009

Агра-Ёга: Беларусы Саджаюць Бульбу

Канец красавіка – першая палова траўня, як заўсёды, выдаўся для мяне вельмі напружаным. З аднаго боку, краіна ўступіла ў паласу бясконцых сьвяткаваньняў (два Вялікдні, Радаўніца, Першамай – Дзень працоўных, Дзевятамай – Дзень Перамогі). Зь іншага – наяўнасьць безьлічы беспрацоўных дзён на тле больш-менш (хі-хі-хі) вясновага надвор’я, актывізавала адразу ўсе сфэры майго жыцьця: паэты згадалі, што вясна – сэзон фэстываляў і пачалі фэстываліць.

23-05-2009

Фільм "Тарас Бульба": у пошуках Гогаля

“От с..а-б..-дзезерцір я…ны!!! – чулася ў нас за спінай у кінатэатры “Масква кожнага разу, як казак Андрый з’яўляўся на экране ў эфектнай форме польскага лятучага гусара. Усе астатнія моманты адтуль даносіўся храп, і нас усіх таксама хіліла ў сон.

08-04-2009

Касмэтычка для наўтбукі

Аднойчы я вырашыла, што мой ноўтбук – дзяўчынка. Японская дзяўчынка-наўтбука па імені Ташыба. І, як любой прыстойнай дзевачцы, ёй патрэбныя аксэсуары. І таму аднойчы прынагодна, на распродажы ў нейкім супэрмаркеце, я купіла ёй дарожную касмэтычку.

23-03-2009

Горад святога Мікалая

Амстэрдам – горад з катэгорыі fairy city. Але гэта страшная казка. Амстэрдам - горад-штамп. Гэта адзін з тых гарадоў свету, на вакзал якога цябе ўцягвае лакаматыў стэрэатыпаў. Стэрэатыпы – яны ўвогуле амбасада любога буйнога гораду ў нашай свядомасці. Вось скажам, Мінск. З Захаду ў Мінск едуць як у запаведнік таталітарызму ў кепскім сэнсе гэтага слова. З Усходу – у харошым сэнсе. І паколькі Мінск безаблічны, як твар прафесійнай манекеншчыцы, уяўленне падарожнага малюе на ім тое, што хоча ўбачыць – і ўсе задаволеныя.

12-03-2009

We Discovered India

Здарылася. Праз пару тыдняў пасьля таго, як з БелЭКСПА на менскай вуліцы Янкі Купалы, 27 вынесьлі кнігі, туды занесьлі артэфакты, якіх у горадзе сапраўды чакалі. У гэтыя дні там каторы ўжо раз трывае кірмаш індыйскіх тавараў. высачэзныя абцасы шчыльнымі радамі валяць туды з усіх бакоў: рэдкая паненка ўтрымліваецца ад спакусы паберабіраць бліскучыя бразготкі ці зарыць рукі ў тое, што, цалкам верагодна, сапраўды ёсьць 100% натуральным ядвабам.

05-03-2009

Вільня. Месцы Беларускай Прысутнасьці

У некаторых беларусаў, што прыяжджаюць у Вільню, ёсьць дзіўная манія - апынуўшыся ў Спрадвечнай Сталіцы, пешкі выпраўляцца ў шпацыр па месцах Беларусай Прысутнасьці. Месцы гэтыя не такія ўжо й шматлікія, але затое огого якія культавыя. Вострая Брама,беларуская друкарня насупраць касьцёла сьвятой Ганны, касьцёл сьвятога Барталамея ў Зарэччы... Але адно зь іх уразіла мяне найболей - няхай яно адно з самых культавых і самых абавязковых для пакланеньня ўсім, хто ў сілу нейкіх абставінаў адрозьнівае літару Ў ад літараў Й і У з шапачкай.

28-02-2009

Зварот на вадохрышча

Афіцыйна назва газеты “Новы час перакладаецца на англійскую мову па-піжонску: “THE New TIMES. Але, калі задумацца, правільны пераклад мусіў бы гучаць іначай: “New age. Мне вельмі падабаецца назіраць нью-эйдж – але ня ў сэнсе моднага музычнага накірунку, а ў сэнсе містычных, сюрэалістычных і нават фантасмагарычных настрояў, што апанталі соцыум і культуру адразу пасьля міленіума. Сумесь ідэалогій, рэлігій, стратэгій і эстэтык – што можа быць цікавейшым для журналіста раздзелу “Культура, а пагатоў, блогера-літаратара?