
Марш супарць тэрору. Фота Дзмітрыя Дзмітрыева
32-гадовы дыспетчар Іван Кірпічонак са Смалявічаў успамінае, што каля 14: 30 быў на праспекце Незалежнасці — паміж ГЦ «Аляксандраў Пасаж» і Валгаградскай вуліцай. У гэты момант сілавікі адсеклі частку калоны, у якой ён ішоў.
Прыкладна ў той жа час на праспекце Незалежнасці затрымалі і 56-гадовага электрыка Руслана: "Ішоў, злёгку выкрыкваў. Усе крычалі: выходзім на дарогу. Усе скандавалі так. Я таксама скандаваў. Таму ішоў па дарозе, каб сваім прыкладам як бы..."»
62-гадовая Ірына Стануль, па словах яе сына Аляксандра, у акцыі ўдзелу не прымала — у той дзень яна прыехала ў Мінск са Смалявічаў, каб купіць абутак, і заадно вырашыла схадзіць у царкву. «У царкву ішла, убачыла калону людзей, як страляюць па людзях, тады яе і затрымалі», — кажа Аляксандр.
Пасля затрымання ўсіх траіх прывезлі ў Кастрычніцкае РУУС, дзе склалі два пратаколы: за ўдзел у несанкцыянаваным мітынгу і непадпарадкаванне службовай асобе. Руслан дакладна не памятае, ці складалі на яго другі пратакол. Пратакол на Ірыну Стануль склалі толькі па артыкуле 23.34.

Іван Кірпічонак. Фота: асабістая старонка ВКонтакте
Прама ў аддзеле міліцыі да следчага адвялі і 35-гадовага Мінскага праграміста Рыгора, якога затрымалі на Лагойскім тракце і адвезлі ў Маскоўскае РУУС. Па словах Рыгора, ад дачы паказанняў ён адмовіўся, віну не прызнаў, сказаў, што гатовы на допыт толькі ў прысутнасці адваката.
Праграміст кажа, што ў аддзеле ў затрыманых бралі ўзоры сліны: "я ведаў, што гэта добраахвотная [працэдура], хоць там ніхто [варыянтаў] не прапаноўваў. Я адмовіўся, пытанняў не было".
"Потым прыехаў аўтазак, мы забралі свае рэчы. Ужо пачалася турэмная старонка" — успамінае Руслан. Яго адвезлі ў ізалятар у Жодзіна, дзе 2 лістапада суд Барысаўскага раёна аштрафаваў яго на 30 базавых велічынь паводле артыкула аб удзеле ў несанкцыянаванай дэманстрацыі.
Па тым жа артыкуле суд Смалявіцкага раёна 3 лістапада аштрафаваў на пяць базавых велічынь Ірыну Стануль і дыспетчара Івана Кірпічонка (яго пратакол па артыкуле аб непадпарадкаванні суд адправіў на дапрацоўку).
На дапрацоўку суд у Жодзіна адправіў і такі ж пратакол на праграміста Рыгора. За ўдзел у дэманстрацыі яго аштрафавалі на 15 базавых.
3 лістапада, адразу пасля суда, следчы па тэлефоне паведаміў пенсіянерцы Стануль, што яна праходзіць падазраванай па 342-м артыкуле і папрасіў на наступны дзень прыехаць у Менск.
— Мама разгубілася, сказала, што прыедзе — кажа яе дачка Алена. — Потым узгадала, што, калі ў судзе была, яе праваабаронцы сустрэлі і пазнаёмілі з адвакатам. Яна патэлефанавала адвакату, распавяла пра сітуацыю. І да пяці гадзін яны паехалі да следчага ў Менск. Увечары яна патэлефанавала з тэлефона адваката брату і сказала, што яе вязуць на Акрэсціна на трое сутак.

— Я ў іх пытаўся, у сувязі з чым нас затрымліваюць — успамінае ён. — Там у пратаколе была пастаўленая птушка, што на нас паказала нейкая асоба, што ёсць новыя паказанні сведкі, што мы былі арганізатарамі альбо актыўнымі ўдзельнікамі. Але ніякіх матэрыялаў, ніякіх сведчанняў мы не ўбачылі. Следчы [з гэтай нагоды] нічога не мог адказаць: «Следства ідзе не ў нашым, а ў Першамайскім РУУС». Навошта яны гэта рабілі, як разумею.
Пратрымаўшы да вечара ў аддзеле, затрыманых перавезлі на Акрэсціна, адкуль проста выпусцілі 9 лістапада.
Праграмісту Рыгору аператыўны супрацоўнік з крымінальнага вышуку Маскоўскага РУУС патэлефанаваў 10 лістапада, сказаў «што трэба са следчым пагаварыць».
— Я сказаў, што з'езджу дадому, забяру сумку трывожную « "таму што ведаю я вас". Ён сказаў, што таксама пад'едзе — успамінае ён.
Дома ў Рыгора правялі ператрус, падчас якога канфіскавалі тэлефон і ноўтбук. Следчыя таксама наклалі арышт на яго халадзільнік — прычыну арышту праграмісту не патлумачылі.
— Мабыць на выпадак, калі дадуць па гэтай крымінальнай справе штраф (там магчымы штраф), халадзільнік будзе гарантыяй выплаты штрафу, — мяркуе ён. — Нельга цяпер яго прадаць.
Па словах Рыгора, адразу пасля ператрусу яго ўсё ж адвезлі ў Маскоўскае РУУС — хоць адвакат праграміста і дамаўлялася са следчым перанесці допыт. У аддзеле аператыўнік паведаміў Рыгору, што следчы распарадзіўся затрымаць яго на 72 гадзіны. Трое сутак ён адбыў у ізалятары на Акрэсціна.
Рыгор успамінае, што ў ІЧУ «у цэлым было без асаблівай жортскасці, але і без камфорту».
— Два разы прасіў даць штосьці пачытаць, хоць Крымінальны кодэкс, але лепш часопіс, абодва разы казалі, што нічога няма — распавядае ён. — Туалетную паперу трэба прасіць, першы раз проста нарвалі скамячылі і прынеслі, другі раз далі рулон. Дарэчы, стаўленне звычайных ахоўнікаў было цалкам добразычлівым, некаторыя частавалі цыгарэтамі (сам не палю, але сукамернікі палілі). Быў прышпільны момант, калі нас пераводзілі з камеры ў камеру, мы выйшлі і ўсталі тварам да сцяны і рукі за спіну, так адзін ахоўнік сказаў: "Чаго вы рукі за спіну закінулі, устаньце нармальна... Знайшлі таксама крымінальнікаў...».
Пасля вяртання, распавядае Рыгор, ён напісаў хадайніцтва аб вяртанні тэлефона і ноўтбука: прыйшла адмова, што не вернуць, таму што можа з'яўляцца «інструментам злачынства».

У дом Стануль таксама прыйшлі пасля суда. Мужчына і жанчына, успамінае яе дачка Алена, сказалі, што займаюцца крымінальнымі справамі, «ловяць усялякіх жулікаў», што ім «да гэтай палітыкі справы няма».
— Паглядзелі, ці няма ў мяне сцягоў дома, вайбер паглядзелі, паліцы паадчынялі, дроту шукалі —- распавядае Алена. — Як яны патлумачылі, кожнага затрыманага аўтаматычна падазраюць у дыверсіях з прыкручваннем правадочкаў на чыгунцы.
З тых часоў ніякіх следчых дзеянняў ні з адным з падазраваных, з якім мела зносіны «Медиазона», не праводзілася. Меру стрымання ім не абіралі, але далі падпісаць абавязацельства аб яўцы па выкліку сілавікоў.