Падавалася, што падчас прэзентацыі, якая прайшла ў кнігарні “Логвінаў” усё пайшло не па стандартным сцэнары. Калі яшчэ перад пачаткам стала зразумела, што ўсе ахвочыя не змесцяцца ўсярэдзіне, пісьменнік запрасіў чытачоў ды журналістаў выйсці на вуліцу, а сам ускараскаўся на невялічкую лесвіцу.
Акудовіч: “Баяўся брацца за рукапіс”
Літаральна праз 10 хвілінаў пачаўся дождж, але …ніхто не разыходзіўся, што, паводле Віктара Марціновіча, можа быць прыкладам і для еўрапейскіх аматараў кнігі. Наогул, на прэзентацыю завітаў цэлы шэраг знакамітасцяў: і Адам Глобус, і Уладзімір Някляеў, і вышэйзгаданы Марціновіч, і рэдактар выдання Валянцін Акудовіч, які праз спазненне “заляцеў” на пляцоўку ля кнігарні подбегам.
“Калі нехта з блізкіх мне людзей піша кнігу, — аддыхаўшыся пачаў прамову Акудовіч, — я, звычайна, баюся чытаць. А раптам не атрымалася? І тут Уладзімір Арлоў, які 10 год не выдаваў зборак прозы, раптам звоніць і кажа, што ёсць такая кніга, а пасля прыносіць рукапіс — на рэдактуру. Ляжалі гэтыя аркушы пэўны час… баяўся брацца. Урэшце, набраўся мужнасці. Фу-у-ух! Усё нармальна!”
Акудовіч таксама ўзгадаў, што некалі пісаў, маўляў, беларусы “не містычная нацыя”, а зборнік Арлова ўжо нехта паспеў ахрысціць “першай беларускай кнігай містыкі”. Разам з тым, да першых беларускіх містыкаў можна залічыць Баршчэўскага з яго “фантастычнымі апавяданнямі”, сёння яго традыцыю працягваюць Бабкоў, Някляеў, а зараз яшчэ і Арлоў. Такім чынам, вымалёўваецца цэлая тэндэнцыя.
Самнамбулы спяць удзень… як беларусы?
Што ж у кнізе містычнага? Аповесць “Танцы над горадам”, якая і дала кнізе
назву, гэта гісторыя самнамбулаў, якія ўдзень жывуць звычайным жыццём, а ўначы
ўтвараюць нешта накшталт таемнай арганізацыі ці ордэна ды… танчаць на дахах
горада. Тут жа — абразкі з дзяцінства, родны для аўтара Полацк, снайперы з
глушыцелямі, разгон дэманстрацыяў, ну і канешне ж, таямніца!
Варта адзначыць таксама цудоўны вонкавы дызайн амаль 200-старонкавай кнігі, вытрыманы ў чорна-блакітных танах, з выявай лесвіцы ды чалавечай постаці, якая падымаецца да поўні. Фармат кнігі ў мяккай вокладцы з лёгкім прыемным на вобмацак рэльефам зручны для падарожжаў альбо чытання ў метро.
Напрыканцы прэзентацыі Уладзімір Арлоў раздаў усім ахвочым аўтографы з пажаданнямі доўгіх і шчаслівых танцаў на даху і не толькі.
Фота Паўла Аксіновіча
Фота Паўла Аксіновіча
