Заходнікі і ўсходнікі: другія Саветы — не значыць іншыя

Паміж «усходнікамі» і «заходнікамі» доўга яшчэ існаваў класавы антаганізм. Як сыты галоднага не разумее, так і галодны — сытага. Заможнасць лічылася недаравальнай — з пункту гледжання камуністычнай ідэалогіі — правінай.

Касцюшка — наш! Яго не выкінуць з гісторыі

Гісторыя з помнікам Касцюшку ў Швейцарыі скалынула інтэрнет-прастору. І мы вырашылі яшчэ раз надрукаваць артыкул амаль пяцігадовай даўніны. Але ў ім гаворка ідзе зусім пра іншае...

Самае страшнае — народны бунт

Жыхары Слуцку сталага ўзросту добра памятаюць трагічныя падзеі 12 кастрычніка 1967 года. Тады раз’юшаны натоўп падпаліў будынак суда. У агні загінула і старшы суддзя Галіна Аляксеева.

Стварэнне БЗВ не было спантанным ці вымушаным

Дваццаць шэсць гадоў таму, 12–13 кастрычніка 1991 года, адбыўся Устаноўчы сход Беларускага згуртавання вайскоўцаў (БЗВ). Сваімі ўспамінамі пра тыя падзеі дзеліцца адзін з заснавальнікаў БЗВ, маёр запасу, Алесь Станкевіч.

Апошнія прэзідэнцкія выбары: дэмакратыя і дэмагогія

Мы вырашылі нагадаць падзеі не вельмі далёкія. А менавіта — прэзідэнцкія выбары 11 кастрычніка 2015 года. Яны, у адрозненні ад мінулых электаральных кампаній, сталіся самымі спакойнымі. Прайшлі без асаблівых эксцэсаў і не прынеслі кіраўніку дзяржавы буйных праблемаў. Карацей, сумна і з прадказальным вынікам.

Не цырымоніцца з «буржуінамі» ды «кулакамі»

Па Заходняй Беларусі катком прайшлося нямала людзей са зброяй. Першыя Саветы з дэпартацыямі, другія — з прымусовай калектывізацыяй, паміж імі — акупацыя з партызаншчынай. Новая ўлада не спала ў шапку: склала спісы падпанкаў, асаднікаў, святароў, леснікоў, паштароў. Памешчыкі аператыўна з’ехалі на Захад.

«Ходзім мы пад месяцам высокім, а яшчэ пад ГПУ»

Якой цікавай магла б атрымацца кніга па гісторыі айчыннай літаратуры, каб яе напісалі эмігранты! Калі б раздзел пра Францішка Скарыну написаў Вітаўт Тумаш, раздзел пра Янку Купалу належаў бы Станіславу Станкевічу; Юрка Віцьбіч, безумоўна, расказаў бы пра Тодара Кляшторнага ды Юлія Таўбіна...

Якія самаабвешчаныя рэспублікі былі ў Беларусі

Койданаўская Самастойная Рэспубліка пратрымалася чатыры дні, пакуль сюды не прыбылі вайскоўцы Чырвонай Арміі.

Паміж двух агнёў: адступіць, але не здацца

29–30 верасня 1939 года ў раёне Шацка памежнікі з брыгады «Палессе», разам з байцамі Войска польскага і маракамі Пінскай рачной флатыліі нанеслі вялікія страты падраздзяленням 52-й стралковай дывізіі РСЧА пад камандаваннем палкоўніка (удзельніка абароны Мінска ў чэрвені 1941 года) Івана Русіянава.

Масакра. Забойствы жыхароў Заходняй Беларусі ў верасні 1939-га

Першыя тыдні верасня 1939-га сталі сапраўднай трагедыяй для жыхароў Заходняй Беларусі. Яшчэ ўчора беларусы, палякі, яўрэі, украінцы жылі мірна, а прыход бальшавікоў прывёў да грамадзянскай вайны.

Дамова дыктатараў і падзел Еўропы

Ішла Другая сусветная вайна. Ліга Нацый аб'явіла Германію агрэсарам. А ў Маскве пасля трохдзённых кансультацыі Германія і СССР 28 верасня 1939 года падпісалі дамову аб сяброўстве і мяжы. У гэты час злучэнні Самастойнай аператыўнай группы польскай арміі «Палессе» мужна змагаліся з агрэсарам.

Паміж крыміналам і палітыкай

У верасні 1939 года пачалася Другая сусветная. Супрацоўнікі польскай Дзяржаўнай паліцыі, якія знаходзіліся на тэрыторыі Заходняй Беларусі, да апошняга моманту спрабавалі выконваць свае абавязкі. Шмат з іх было забіта прасавецкі настроенымі элементамі. Іншыя, хто не паспеў эвакуявацца, трапілі ў рукі савецкіх уладаў.

НЭП: пад пільным вокам спецслужбаў

17 верасня 1939-га: Што вы ведаеце пра Заходнюю Беларусь?

Ці ведаеце вы, што адной з першых ахвяр рыжскай мяжы стала маладая князёўна? А пра тое, што гэта мяжа існуе дасюль і падзяляе Мінскі і Валожынскі раёны? Ці як пагадненне Сікорскага-Майскага выратавала жыццё шматлікім беларусам? Пра гэта і яшчэ шмат пра што ў гэтым фільме.

Фотапраект «Нашы Руіны»: Обаль

Прадстаўляем чарговы аб’ект фотапраекта пра нашы беларускія руіны вядомага мастака і падарожніка Уладзіміра Цвіркі. Гэты праект пра тое, што засталося ад былой вечы, але дасюль уражвае. Пра тое, што варта было б адрадзіць, але... Перад вамі драўляныя руіны.

Курапаты: плот паміж жыццём і смерцю