Фота telegraph.co.uk
Усё пачалося з таго, што гарадскія ўлады турэцкай сталіцы прынялі рашэнне пабудаваць на месцы парка Гезі (Taksim Gezi park) — «зялёнай выспы пасярод царства бетону», «лёгкіх Стамбула», як называюць яго СМІ — гандлёвы цэнтр казармаў .
« ! , ? ? процьма . ? . », — цытуе Euronews .
Праціўнікі высечкі ўпершыню сабраліся ў парку 27 траўня, дзе яны зладзілі акцыю ў стылі «occupy»
(«займай»). На досвітку наступнага дня паліцыя пачала разгон імправізаванага лагера,
,
Але гэта прывяло патрабаванняў. Пасля найбольш брутальнага разгона ў пятніцу, 31 траўня, ад якога пацярпелі сотні пратэстоўцаў, некаторыя вельмі сур'ёзна, акцыі пратэсту
могуць перакінуцца ўжо на ўсю краіну. Дэманстранты выйшлі на вуліцы Анкары, Ізміра і Бодрума. Натуральна, гаворка ідзе ўжо не пра абарону сталічнага парка.
«Праблема не ў асобным парку, а ў адсутнасці любой формы дэмакратычнага працэса прыняцця рашэнняў. Наш прэм'ер робіць тое, што хоча», — патлумачыў Guardian удзельнік пратэстаў.
Цяпер у іх бяруць удзел маладыя і старыя, левыя і правыя, турэцкія і курдскія нацыяналісты, выступаючы
.
Першапачатковая мэта пратэсту дасягнута — Адміністратыўны суд Стамбула прыняў рашэнне прыпыніць будаўніцтва . Аднак гэта саступка можа аказацца запозненай.
« -, . , . "". . , , , . . . (, у ) , . , », — цытуе тыповы запіс гэтых дзён у турэцкіх сацыяльных сетках Пряма Дзія.
