«Мы хочам новую краіну, а не новага прэм'ера»



Напярэдадні прыезду лідараў трох апазіцыйных партый да народу пасля перамоваў з прэзідэнтам на Майдане зладзілі вялікую вячэру — частавалі львоўскім куляшом і закарпацкім боргачам (мясцовая гарачая мясная страва). Ужо было вядома пра зробленую прэзідэнтам нечаканую прапанову. Усе разумелі, пра што гаворка, калі повар казаў: «Ешце, ещце. За здароўечка новага прэм'ера». Не ведаю, магчыма, ён проста іранізаваў.. Але нехта адказаў яму цалкам сур'ёзна: «Мы хочам новую краіну, а не новага прэм'ера». Чарга дружна яго падтрымала.

Пра саму прапанову стала вядома за дзве гадзіны да таго, як яе нарэшце агучылі са сцэны. Я тады грэўся каля бочкі з вогнішчам. Нейкі маладзён зачытаў яе з айфона і адразу крытычна пракаментаваў: «Здрадай пахне». Пажылы чалавек спрабаваў перавесці ўсё ў жарт: «Дык і няблага — будзе ў нас новы пункт абагрэву і начоўкі ў Кабміне». Тады людзі паўсміхаліся, але не на жарт разбушаваліся потым, калі пачулі, што апазіцыя не адмовілася ад прапановы, хоць яшчэ і не пагадзілася на яе. Шматтысячны вокліч «Ганьба!» вядучы змог спыніць толькі адным спосабам — заспяваўшы гімн. Калі б не знаходлівасць вядучага, пратэстоўцы маглі б пачаць штурм сцэны, настолькі моцным было абурэнне.

Што і чаму іх абурыла?

— Майдан не даваў мандату на гэтыя перамовы, наадварот, галасаваў за выхад з перамоўнага працэсу;

— Існавала дамоўленасць, што перамоваў за зачыненымі дзвярыма праводзіцца не будзе;

— Са сцэны не прагучала нічога пра адказнасць, якую мусяць панесці вінаватыя ў збіццях, выкраданнях, здзеках і забойствах;

— А як жа «патрабаванне № 1», то бок адстаўка Януковіча?  Цяпер ягоная кліка ўжо не банда, якую трэба «гэць»?

— Прэм'ер-міністр пры Януковічы не з'яўляецца самастойнай фігурай, дык што, апазіцыянеры будуць праводзіць яго палітыку?

— Сёння прызначыць, заўтра вызваліць ад пасады, а пратэстную хвалю незваротна саб'юць;

— Пры такой колькасці захопленых абласных адміністрацый у рэгіёнах і створаных народных органах улады, хіба не вар'яцтва аддаваць гэта за пасады?

Але самае галоўнае — украінцы вельмі моцна баяцца паўтору Аранжавай рэвалюцыі, якая абярнулася страшэнным расчараваннем. Таму цяпер яны рашуча настроеныя мяняць менавіта краіну, а не палітыкаў.